Crkvena opština Novi Kostolac organizuje pokloničko putovanje nemanjićkim manastirima: Žiča, Gradac, Studenica, kao i posetu Gradačkoj banji.
Putovanje je planirano za subotu, 24. mart. Cena je 1 500 dinara. Za sve informacije i prijave možete se obratiti kod sveštenika Dejana Lazarova, na telefon 063/70 85 973 ili u Crkvenoj knjižari.
Putujte sa blagoslovom vaše Crkve.
Žiča – srpski srednjovekovni manastir iz 13. veka, koji je podigao prvi kralj Srbije Stefan Nemanjić, i koji je tokom istorije više puta rušen i obnavljan, a najzad i proglašen za spomenik kulture od izuzetnog značaja i pod zaštitom je Republike Srbije. Glavna manastirska crkva, posvećena je Vaznesenju Hristovom. Istorija manastira Žiče počela je onog trenutka kada je sedamanestogodišnji Rastko Nemanjić odlučio da napusti dvor svog oca Stefana Nemanje i posveti se monaškom životu na Svetoj gori Atoskoj.
Studenica – jedan od najvećih i najbogatijih manastira Srpske pravoslavne crkve, zadužbina velikog župana Stefana Nemanje, čije mošti i počivaju u ovom manastiru. Glavna crkva posvećena je Uspenju presvete Bogorodice. Studenica je poznata po svojoj kolekciji fresaka, a UNESCO ju je uvrstio u listu Svetske baštine.Manastir Studenica, posvećen Bogorodici, je izvorna crkva svih kasnijih srpskih bogomolja. Njena izgradnja je trajala dugo, prva faza je dovršena u proleće 1196., kada je Stefan Nemanja napustio prestol i smestio se u novoosnovanom manastiru. Kada se uputio za Hilandar, njegov sin i naslednik Stefan Nemanjić je preuzeo brigu za Studenicu.
Pravoslavni manastir Gradac nalazi se u centralnoj Srbiji na obroncima planine Golije. U srednjem veku nalazio se severno od Rasa, takođe u središnjem delu srpske države. U blizini manastira prolazio je tada važan put za Arilje, čiji je jedan krak bio usmeren ka Studenici. Manastir je bio podignut iznad reke Brvenice, nedaleko od nalazišta kamena za gradnju, na mestu bogatom izvorskim vodama, okruženom šumama i pašnjacima koji su verovatno bili manastirski posed.
Manastir Gradac izgrađen je u poslednjoj četvrtini 13. veka. Tačna godina izgradnje nije poznata. Osnivačka povelja nije sačuvana, kao ni uobičajeni natpisi u prstenu kupole crkve i uz ktitorske kompozicije. O vremenu osnivanja i ktitoru zaključuje se uglavnom na osnovu fresaka i arhitekture manastira. Najstrarije pisano svedočanstvo o nastanku Gradca je Žitije kraljice Jelene koje je napisao arhiepiskop Danilo II u periodu između 1317. i 1324. godine.
